حسین فدایی در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: سه حوزه کلی مطالبات دانشجویی، مسایل علمی و ارتقای سطح علمی دانشگاه‌ها، نسبت دانشگاه و فعالیت دانشگاهی با نیازهای کشور و تناسب آنها و روحیه‌ی جوانی دانشجویی، حق‌طلبی و عدالت‌خواهی است که در واقع جنبش دانشجویی را سامان می‌دهد. البته به نظر من بعضی اوقات بخشی از این مطالبات کمرنگ شده یا کمتر به آن توجه شده است.
نایب رییس کمیسیون اصل نود مجلس شورای اسلامی، اضافه کرد: اساسا هر کسی که در فضای فرهنگی کشور ایران زندگی می‌کند نمی‌تواند سیاسی نباشد. یعنی کسی که مسلمان است و بر اساس فرهنگ شیعی تربیت شده، کسی که بر اساس رهنمودهای حضرت امام (ره) و رهبری حرکت می‌کند و واقعیت‌های 30 ساله بعد از انقلاب را مشاهده کرده نمی‌تواند نسبت به مسایل سیاسی بی‌تفاوت باشد، لذا در کشور ما آحاد ملت از تمامی اقشار سیاسی هستند.
وی افزود: اما عده‌ای سیاسی‌کاری می‌کنند که این با داشتن روحیه‌ی سیاسی و فعال بودن در عرصه‌ی سیاسی بسیار متفاوت است. گرچه این سیاسی‌کاری از سوی برخی افراد هم منجر به این نمی‌شود که کلا کار سیاسی را نفی کنیم. سیاسی‌کاری یک امر مذموم و ناپسند است، چرا که نوعی خروج از ضوابط، معیارها و هنجارهای عقلانی سیاسی و پذیرفته شده و ورود به عرصه‌ی فریب افکار عمومی برای پیشبرد اهداف باندی و گروهی است، اما فعالیت سیاسی منطقی و عقلانی، امری پذیرفته شده و لازم است.
نماینده‌ی مردم تهران در خانه‌ی ملت، یادآور شد: البته کسانی در سطوح بالای کشور بوده‌اند که قائل بودند در فضای دانشگاه فعالیت سیاسی نباشد، اما هم در زمان امام (ره) و هم زمان مقام معظم رهبری با این فکر مقابله شده است. در رهنمودهای مقام معظم رهبری هم تاکیدات بسیار و مستمری برای ورود دانشجویان به فعالیت سیاسی وجود دارد.
عضو فراکسیون اصولگرایان مجلس با طرح این سوال که برای سالم‌سازی فعالیت سیاسی و پرهیز از فضای آلوده چه باید کرد، گفت: طبیعتا در هر مجموعه‌ای استانداردهایی برای فعالیت تعریف شده که خروج از آنها پسندیده نیست، و اگر کسی از آن استانداردها خروج کرد تنبیهی پیش‌بینی شده است.
وی ادامه داد: در عرصه‌ی سیاست هم همین‌طور است. مثلا فعالیت‌های احزاب به موجب قوانینی تعریف شده است. در دانشگاه هم فعالیت‌های سیاسی تابع ضوابط، آیین‌نامه و معیارهایی است. لذا انجام فعالیت بر اساس معیارها و ضوابط می‌تواند فضا را سالم کند و محیط مشترکی را برای همه به وجود بیاورد. در حالی‌که اگر فضای ناسالم باشد بسیاری کنار می‌کشند و وارد این عرصه نمی‌شوند، در نتیجه از ظرفیت‌های همه استفاده نخواهد شد.