ایران یکی از کشورهایی است که بیشترین مصرف انرژی را در دنیا دارد و از این نظر ما رکورددار هستیم. مصرف انرژی در کشور ما طی سال‌های 76 تا 86 از 440 میلیون بشکه معادل نفت خام به 1200 میلیون بشکه رسیده، یعنی رشدی شش درصدی داشته است.
اگر این رشد را در کنار رشد 6/1 درصدی جمعیت قرار دهیم، در می‌یابیم که مصرف در کشور ما به طور صعودی بالا رفته و ما به یک کشوری با مصرف بالای انرژی تبدیل شده‌ایم.
این رشد نامناسب و غیرمنطقی نشان می‌دهد که ما باید مصرف انرژی را در کشور اصلاح کنیم و برای این اصلاح هم یکی از بهترین شیوه‌ها، هدفمندکردن یارانه‌ها به‌ویژه در بخش انرژی است. یارانه‌ها با این هدف پرداخت می‌شود تا حمایتی باشد از تولیدات داخلی و ایجاد اشتغال؛ اما در عمل مطالعات نشان داده‌اند که رفاهی که از پرداخت یارانه به مردم به دست می‌آید بیش از رفاهی است که از پرداخت آن به کالا ایجاد می‌شود.
در حال حاضر میزان یارانه‌ای که به برخی کالاها داده می‌شود، بسیار زیاد است.
به طور مثال دولت در زمینه انرژی بیشترین یارانه را در دنیا پرداخت می‌کند. این امر مانعی برای سرمایه‌گذاری در دیگر بخش‌هاست. هدفمندی یارانه‌ها امری است که بسیاری از کشورهای توسعه یافته دنیا آن را اجرا کرده‌اند و اجرای دقیق آن می‌تواند موجب پویایی اقتصاد کشور و پیشرفت داخلی باشد. با این شرط که با مطالعه دقیق و شناسایی نقاط حساس، زمینه‌ای فراهم کنیم که کمترین فشار به مردم وارد شود.