به گزارش خبرگزاری خانه ملت(www.icana.ir)، "محمدکریم عابدی" عضو کمیسیون امنیت ملی وسیاست خارجی مجلس شورای اسلامی در یادداشتی در نشریه "بشارت" با اشاره به واقعه طبس، نوشت: ملت ایران در ۵ اردیبهشت ۱۳۵۹ شاهد یکی از اعجازهای الهی بود که خداوند آن را به وسیله تیرهای غیبی فراهم کرد.
پس از اشغال لانه جاسوسی آمریکا در تهران و دستگیری اعضای سفارت آمریکا از سوی دانشجویان در سال ۱۳۵۹، در پی ناکامی دولت ایالات متحده آمریکا در اعمال فشار سیاسی و اقتصادی برای آزادی اعضای سفارت سابق آمریکا در تهران که در ماجرای اشغال لانه جاسوسی این کشور بازداشت شده بودند، جیمی کارتر رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا دستور انجام عملیات آزادسازی را صادر کرد.
در تاریخ ۵ اردیبهشت ۱۳۵۹ هواپیما‌ها و بالگردهای آمریکایی به دستور و با فرماندهی جیمی کارتر رئیس‌جمهور وقت آمریکا وارد منطقه‌ای از صحرای طبس شدند، امّا وقوع طوفان شن در آن شب موجب برخورد هواپیماهای C – 130و بالگردهای سیکورسکی شد و ۸ تن از نظامیان آمریکایی در این حادثه کشته شدند.
در ۵ اردیبهشت ۱۳۵۹ یکی از اعجازهای الهی شامل حال ملت ایران شد و به وسیله تیرهای غیبی که خداوند وسیله آن‌را فراهم می‌کند، ناوگان تهاجمی بالگردی و هواپیمایی و در ادامه آن آن جنگنده‌های آمریکا برای ورود به جمهوری اسلامی ایران در عمق بیش از ۱۰۰۰ کیلومتری خاک کشورمان در صحرای طبس به شکست انجامید.
در ۴ اردیبهشت ۱۳۵۹ حدود ساعت ۲۰ شب بود که ۸ فروند ناو هلی‌کوپتربر مدرن به نام سیکورسکی که هرکدام بین ۳۰ تا ۴۰ نفر را می‌تواند جابه‌جا کند، به سمت ایران پرواز می‌کنند.
این هلی‌کوپترها پس از ۲٫۵ تا ۳ ساعت پرواز باید مجدداً سوخت‌گیری کند و از آنجایی که سوخت‌گیری در هوا برای این نوع هلی‌کوپترها مقدور نیست، باید با نشستن روی زمین، اقدام به این کار کنند.
در کویر طبس مناطقی برای ورود اضطراری هواپیماهای مسافربری وجود دارد، از آنجایی که آنها نقشه‌های ایران را داشتند، این منطقه را که نسبتاً امن بوده و با جاده طبس به یزد نیز فاصله زیادی نیز نداشته را انتخاب می‌کنند و پس از چند ساعت پرواز، نزدیک ساعت ۲۳ شب ۴ اردیبهشت با پشتیبانی ۴ فروند هواپیما در صحرای طبس می‌نشینند که دو فروند آن هواپیمای C – 130بوده و دو فروند هم هواپیمایی به نام کی‌سی که یکی از آنها برای کارهای اجرایی و دیگری نیز به‌عنوان هواپیمای رزرو استفاده می‌شده است.
این هلی‌کوپترها از لحظه پرواز از دریای عمان به سمت کویر طبس پرواز کردند، همچنین یکی از هلی‌کوپترها در منطقه باتلاق جازموریان دچار اشکال می‌شود، بلافاصله فرماندهان این عملیات جیمی کارتر را در جریان موضوع می‌گذارند و کارتر دستور به رهایی هلی‌کوپتر می‌دهد.
مسئولان عملیات طبق دستور کارتر پس از سوار کردن خلبان و افراد هلی‌کوپتر دچار اشکال شده، سامانه‌ها و مدارهای الکترونیک این هلی‌کوپتر را با سیم‌چین‌های مخصوص قطع و به مسیر ادامه می‌دهند.
در خلیج‌فارس و در منطقه نزدیک طبس رادارهایی برای شناسایی عوامل ورودی مختلف وجود دارد، اما آمریکایی‌ها با ترفندهای الکترونیکی، اقدام به پارازیت‌دار کردن این رادارها می‌کنند تا شناسایی نشوند.
به فاصله یک ساعت پس از پرواز، مجدداً یکی دیگر از هلی‌کوپترها در مسیر دچار اشکال و اختلال می‌شود و از کار می‌افتد. پس از ارائه گزارش این موضوع به جیمی کارتر فرمانده عملیات، وی دستور به رهایی این هلی‌کوپتر نیز می‌دهد و عملیات مذکور با ۶ فروند هلی‌کوپتر ادامه می‌یابد.
۶ فروند بالگرد آمریکایی پس از نشستن در صحرای طبس، اقدام به سوخت‌گیری از هواپیماهای سوخت‌رسانی می‌کنند؛ سوخت‌گیری تا نزدیک ساعت یک بامداد ۵ اردیبهشت طول می‌کشد، درحالی که این هلی‌کوپترها باید طوری و برنامه‌ریزی و پرواز می‌کردند که حدود ساعت ۳ بامداد در پشت ارتفاعات غرب گرمسار روی تپه‌ها می‌نشستند.
در این مقطع آمریکایی‌ها همه مسافران اتوبوسی را که در حال جابه‌جایی زائران امام‌رضا(ع) از مشهد به سمت یزد بوده را دستگیر می‌کنند، از آنجایی که در کویر شن، خاک، ماسه و باد وجود دارد، باد ایجاد شده در زمان بلند شدن یکی از هلی‌کوپترها با بادی که در صحرا وجود دارد، می‌پیچید و تضاد ایجاد می‌کند، از این‌رو طوفانی به‌صورت گردباد به‌وجود می‌آید و خلبان به‌طور ناگهانی گیج می‌شود.
۲ تانکر سوخت از آن محل در حال عبور بوده که آمریکایی‌ها موفق به متوقف کردن یکی از تانکرها می‌شوند اما دیگری را نمی‌توانند متوقف کنند.
ملخ‌های این هلی‌کوپتر هنگام بلند شدن با این تانکر سوخت و همچنین با هواپیماهای کی‌سی که دارای چند صد هزار لیتر سوخت بوده اصابت می‌کند و مانند یک بمب در صحرای طبس منفجر می‌شود.
این انفجار وحشتی را در دل سایر خلبانان می‌اندازد که این انفجار ۸ کشته و تعداد زیادی مجروح برجای می‌گذارد؛ این موضوع در نیمه شب به اطلاع فرمانده عملیات جیمی کارتر می‌رسد که وی نیز دستور به لغو عملیات و بازگشت سایرین می‌دهد.
در خاطرات کارتر آمده است که وی در این لحظه گریه می‌کند و می‌گوید‌ای خدای بزرگ، خدای خمینی بر خدای من پیروز شد و این دقیقاً نقطه عطفی در تاریخ کشور ماست.