مجید نصیرپور در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: اجرای این طرح قدری عجیب است؛ چرا که نظام بر اساس مصالحی در یک مقطع تصمیم به کنترل جمعیت گرفته بود و به نظر می‌رسد هنوز شاخص‌هایی که منجر به اتخاذ این تصمیم از طرف نظام شده بود از بین نرفته است. در پی تصمیمات گذشته اقداماتی انجام شد تا کنترل جمعیت به شکلی باشد که بتوانیم بین منابع، جغرافیا و جمعیت رابطه‌ای منطقی برقرار کنیم.
وی افزود: به نظر می‌رسد سیاست‌های تشویق به ازدیاد جمعیت باید ابتدا ناظر به بازنگری در قوانین، شاخص‌ها و معیارها باشد. ما حتی برای کنترل جمعیت، داشتن فرزند چهارم را با ابزارهای قانونی ممنوع کرده‌ایم، و خدماتی را به فرزندان چهارم خانواده‌ها اختصاص نمی‌دهیم. حالا اگر بناست امروز تغییری در این سیاست رخ دهد به نظر من این موضوع باید با کار کارشناسی بیشتری صورت گیرد.
نماینده‌ی مردم سراب در خانه ملت خاطرنشان کرد: به اعتقاد من تامین منبع مالی این پول هم با توجه به وضع اقتصادی کشور موضوعی است که حتما دولت و مجلس را در تخصیص بودجه با مشکل مواجه خواهد کرد. ضمن این‌که به نظر می‌رسد این کار با شعارهای عدالت محوری رییس‌جمهور رابطه‌ی مستقیمی ایجاد نمی‌کند؛ چرا که در این صورت ما درآمدهای مجموعه‌ی نظام را می‌خواهیم به بخش کوچکی از این جمعیت بدهیم و در این صورت جمعیت زیادی از این کمک مالی محروم می‌شوند.
این عضو کمیسیون اجتماعی اضافه کرد: اگر ما اعتقاد داریم که باید به مردم کمک شود باید این کمک اولا طوری باشد که همه از مواهب آن بهره‌مند شوند، و دیگر این‌که کشور را با چالش جدیدی مواجه نکند. با شرایط فعلی جمعیت کشور تا سال 1404 نود میلیون نفر خواهد شد، اما اگر وضع به این منوال پیش برود ما جمعیت بالای 100 میلیون نفر را در کمتر از 25 سال آینده تجربه خواهیم کرد.
نصیرپور تاکید کرد: با توجه به دغدغه‌هایی که برای اجرای این طرح عنوان شده به نظر می‌رسد این نگرانی‌ها را می‌توان با روش‌های دیگری هم برطرف کرد که در آینده با چالش‌های جدیدی مواجه نشویم.
این نماینده مجلس هشتم هم‌چنین گفت: باید توجه داشته باشیم که مسوولیت دولت دهم به شکل ظاهری در یک پروسه‌ی زمانی چهار ساله خاتمه می‌یابد اما قطعا بازتاب تصمیمات این دولت در سال‌های آینده متوجه کلیت نظام خواهد شد. اگر این تصمیمات مبتنی بر تدبیر و برنامه‌ریزی باشد از مزایا و محاسن آن در سال‌های آینده بهره‌گیری خواهد شد، اما اگر تصمیمات مبتنی بر دوراندیشی نباشد در آینده با مشکل جدی مواجه می‌شویم و تاریخ و آیندگان ما را در مورد تصمیماتی که امروز می‌گیریم بازخواست می‌کنند.