اسفندیار اختیاری در گفت‌وگو با ایسنا درباره اولویت‌های پیش‌روی آموزش عالی و آموزش و پرورش در سال تحصیلی جدید، تصریح کرد: مهم‌ترین اولویت وزاتین علوم و آموزش و پرورش قانونمدار بودن فعالیت‌هایشان است، به خصوص وزارت آموزش و پرورش به این معنا که اگر قانون اساسی آموزش رایگان را برای ایرانی‌ها در نظر گرفته این وزارتخانه‌ها باید آن را محقق کنند.
وی ادامه داد: اولویت دیگری که در آموزش و پرورش باید بیشتر از آموزش عالی مدنظر قرار گیرد، افزایش کیفیت آموزشی مدارس است، تحقق این امر باید به عنوان یکی از محورهای کاری آموزش و پرورش مورد توجه باشد، البته آموزش عالی هم نباید به این اولویت بی‌توجه باشد بویژه ارتقای سطح آموزشی، نباید فراموش کنیم که در آموزش عالی و آموزش و پرورش آینده‌سازان کشور تربیت می‌شوند، لذا هر چقدر روی ارتقای کیفیت آموزشی کار کنیم، آینده کشور را تضمین کرده‌ایم.
وی با تاکید بر این‌که ارتقای سطح آموزشی باید محور اصلی حرکت آموزش عالی و آموزش و پرورش باشد، افزود: با تحقق اولویت‌های مذکور و توجه ویژه و صحیح این وزارتخانه‌ها، اولویت‌های دیگر هم تحت پوشش قرار می‌گیرد.
اختیاری در ادامه خاطرنشان کرد: لازم است از دیدگاه اخلاقی و فرهنگی هم روی دانشجویان و دانش‌آموزان کشور به گونه‌ای کار کنیم که نماد یک انسان بااخلاق و با فرهنگ باشند، به خصوص در کشور ما که فرهنگ و اخلاق آن قدمتی بیش از 4 هزار سال دارد زشت است که نتوانیم این فرهنگ و اخلاق را در میان دانشجویان و دانش‌آموزان نهادینه کنیم، برای تحقق فرهنگ و اخلاق اسلامی و رسیدن به جایگاه اصلی در دانشگاه‌ها و مدارس باید کار فرهنگی انجام دهیم و به دور از مسایل حاشیه‌ای و سیاسی با کار فرهنگی به اخلاقی که مدنظر است دست یابیم.
به گفته این عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات، نکته دیگری که اعضای کمیسیون آموزش و تحقیقات بر آن تاکید دارند، این است که اکثر آموزش‌های ما نظری و معلمان و اساتید هم آنها را نظری تدریس می‌کنند، بنابراین متاسفانه مهارت‌هایی که لازم است فارغ‌التحصیلان چه در دانشگاه‌ها و چه در سطح دبیرستان‌ها بعد از فارغ‌التحصیلی داشته باشند را ندارند، لذا باید تغییرات بنیادین در نحوه تدریس و نگاه ما به آموزش صورت گیرد.
اختیاری خاطرنشان کرد: تحول بنیادین هم لزوما به معنای تغییر تعداد دوره‌های متوسطه، راهنمایی و دبیرستان نیست، یعنی حذف دوره و اضافه کردن یک دوره نگاه موضعی به این مساله است، نگاه اصولی به این مساله این است که بتوانیم مهارت‌های لازم را به دانش‌آموزان و دانشجویان آموزش دهیم که برای تحقق آن ناچاریم از نگاه نظری به نگاه مهارتی برسیم، علاوه بر آن نیازمندیم کسانی که تدریس می‌کنند هم مهارت‌های لازم را داشته باشند.