به گزارش خبرنگار خانه ملت، مجمع نمایندگان استان هرمزگان طی نامهای به محمد اتابک وزیر صنعت، معدن و تجارت، نسبت به رکود شدید در اجرای پروژههای منطقه ویژه اقتصادی صنایع انرژیبر پارسیان هشدار داده و با اشاره به عملکرد ضعیف مدیریت جدید این منطقه، تأکید کردند که بیتدبیری، عدم تخصص، غیبتهای مکرر، و تصمیمات ناهماهنگ طی ماههای گذشته، موجب توقف پروژههای زیرساختی، سرگردانی سرمایهگذاران، و از بین رفتن بیش از ۱۵۰۰ فرصت شغلی شده است. نمایندگان همچنین خواستار بازنگری فوری در روند مدیریتی و احیای مسیر توسعه این طرح ملی شدهاند.
متن نامه به شرح زیر است؛
بسمـه تعالـی
محضر مقام عالی وزارت صنعت، معدن تجارت
جناب آقای مهندس اتابک
با اهـداء سلام
همانگونه که مستحضرید منطقهی ویژهی اقتصادی صنایع انرژیبر پارسیان، بهعنوان یکی از بزرگترین مناطق ویژهی با ظرفیت صنایع معدنی، پایین دستی و زنجیره تامین پتروشیمی برای اولین بار در منطقه غرب هرمزگان و شهرستان پارسیان توسط وزارت صنعت، معدن و تجارت و ذیل سازمان ایمیدرو تعریف شده است. منطقه ای که پس از تعطیلی قریب به 15 سال در خلال سال¬های 1384 تا پایان 1399، خوشبختانه از ابتدای سال 1400 تا نیمه سال 1403 در آستانهی شکلگیری و جهش کم نظیر شد، که این مهم مسلما نقش موثری در تحول ساختارهای اقتصادی، اجتماعی، ایجاد اشتغال پایدار، افزایش جمعیت، احداث زیرساختها و ایجاد تسهیلات لازم برای فعالیت در حوزههای مختلف، در منطقه و کشور داشته و نقش آفرینی خواهد کرد.
اما متاسفانه از نیمه دوم سال 1403 در هشت ماهه اخیر و از ابتدای استقرار دولت چهاردهم و انتصاب آقای زادبوم به عنوان مدیرعامل این منطقه، علیرغم تعریف منابع مالی و نیروی انسانی، پروژههای مهم زیرساختی آن با رکود شدید روبه رو شده که این مهم موجبات رکود کامل در پروژه های جاری آن، ناامیدی سرمایه گذاران و نیز از همه مهم تر از بین رفتن جایگاه شغلی بیش از 1500 نفر در آن شده است. با عنایت به بررسی¬های کارشناسی صورت گرفته در این مدت، عوامل مختلفی به صورت یکپارچه موجب کاهش و اختلال در فرآیند پیشرفت این منطقه مهم اقتصادی شده است، از جمله:
1. عدم داشتن تجربه مدیریت پروژه
پس از استقرار مدیریت جدید در منطقه ویژه اقتصادی پارسیان؛ به دلیل عدم نگاه درست و جامع ایشان نسبت به مدیریت پروژه¬های عمرانی و عدم توانایی در تصمیم¬گیری و خلق مسیر صحیح در برخورد با مسائل اجرایی، باعث دور شدن منطقه ویژه پارسیان از ماهیت فعالیت خود و مفهوم توسعه زیرساخت¬های آن نسبت به اهداف و تعاریف اولیهاش شده است.
به عنوان یک نمونه کوچک، تعلل در تمدید قراردادهای فعلی با پیمانکاران اجرایی مستقر در این منطقه سبب بلاتکلیفی هریک از آنان نسبت به ذینفعان خود در داخل و خارج از منطقه شده و مشکلات عدیده¬ای از قبیل بیمه تامین اجتماعی، تامین سوخت و از همه مهم تر بروز تاخیر و توقف در روند اجرای پروژه های در دست اقدام شده که منجر به ادعاهای مالی در ادامه خواهد شد و علاوه بر اینکه ریسک¬های حین اجراء را افزایش می¬دهد، در نهایت هزینه مضاعف بر دوش این منطقه و نهادهای بالادستی خواهد گذاشت.
جالب توجه آنجاست که در طول ماه¬های گذشته کم¬ترین بازدید میدانی از پروژه¬های جاری توسط مدیریت حاضر جهت کسب میزان پیشرفت و نظارت بر تحقق کیفی اجزاء و اقدامات در حال اجرا صورت پذیرفته و صرفا یکبار با کارشناسان واحد فنی و مهندسی که محور فعالیت های این منطقه را در بر می گیرد جلسه برگزار شده است.
2. عدم توانایی در جذب اعتبارات
با کسب اطلاع از میزان جذب و تزریق اعتبارات از مهرماه سال گذشته تاکنون متوجه این موضوع خواهید شد که طرح استقرار صنایع انرژی بر پارسیان در مقایسه با طرح لامرد به مراتب ناموفق عمل نموده و کمتر از 50 درصد اعتبارات جذب طرح صنایع لامرد در استان فارس بوده است. همانگونه که مستحضرید متناسب با کار انجام شده و پیشرفت پروژه¬ها و نیز تعریف پروژه جدید، اعتبار لازم تخصیص داده می¬شود این در حالی است که در طی هشت ماه گذشته غالب پروژه-های جاری (جز در یک مورد) در این منطقه بنا به دلایل مختلف با کمترین کار و پیشرفت رو به رو بوده است و متاسفانه اعتبار کافی تزریق نشده است.
3. عدم حضور در منطقه و نداشتن مدیریت صحیح ارتباطات
بر اساس پایش صورت گرفته در طول مدت استقرار مدیریت فعلی صنایع انرژی بر پارسیان، کمتر از 30 روز حضور فیزیکی در سایت این منطقه دیده می شود که این بر خلاف رویه های نظارت مستمر بر پروژه ها و نیز بخشنامه های نهادهای بلادستی است که به کرات و صراحتا آمده است که مدیران می بایست از دورکاری پرهیز نموده و جلسات و پیگیری ها از تهران به دفتر اصلی سایت منتقل شود. این مساله با توجه به عدم تجربه در مدیریت نمودن پروژه ها مزید بر علت شده است که ایشان حتی یکبار هم از پروژه¬های در دست اجرای زیرساختی و نیز طرح های سرمایه گذاری در سطح منطقه، بازدید میدانی نداشته باشد.
4. عدم توانایی در مدیریت نیروی انسانی
متاسفانه در طی ماه های گذشته، شاهد اقدامات هیجانی در برخورد با نیروی انسانی حاضر در این مجموعه هستیم که در این میان انتصابات کاملا غیر تخصصی از یکسو و اعلام پایان همکاری بسیاری از نیروهای کارآزموده بومی از این مجموعه که سال¬ها بابت هریک از آن ها هزینه مادی و معنوی پرداخت شده است، در سوی دیگر هستیم که برای مجموعه مدیریتی فعلی دارای کمترین اهمیت بوده است.
5. عدم توانایی در تحقق شعار سال
تصمیم گیری و تعامل مناسب و تسریع در مرتفع نمودن موانع سرمایه گذاری در سال¬های اخیر از تاکیدات مصرح مقام معظم رهبری بوده است که این مهم در مدت یاد شده در منطقه پارسیان به بدترین شکل ممکن رسیدگی و یا بلاتکلیف مانده است.
این منطقه در طی سال های 1384 تا 1400 شاهد جذب یک سرمایه گذار بوده اما با اقداماتی که در سال های 1400 تا 1403 انجام گرفت منجر به جذب بالغ بر 35 طرح سرمایه گذاری شد که این مهم باعث ایجاد 4000 فرصت شغلی در منطقه ویژه پارسیان گردید اما متاسفانه در شرایط فعلی به دلیل عدم برنامه و تعامل مناسب، غالب این طرح ها راکد و یا در شرف تعطیلی بوده و در مدت اخیر نیز هیچ طرح سرمایه گذاری تعریف نشده است.
همانظور که مستحضرید دو طرح بزرگ پتروشیمی سروش انرژی پایدار و لورچ که جزء اولین پتروشیمی¬های استان هرمزگان است در سه سال اخیر کار اجرایی آن آغاز شده و بنا بر برنامه¬های زمانبندی شده در سال 1405 مورد بهره برداری قرار خواهند گرفت در صورتی که منطقه ویژه پارسیان در قبال تعهدات خود نظیر تامین آب دوران بهره برداری، تامین برق از طریق احداث فاز اول نیروگاه پارسیان، احداث کریدورهای صنعتی و نیز از همه مهم¬تر احداث ایستگاه و شبکه توزیع خوراک گاز که همگی از زریرساخت های استراتژیک منطقه محسوب شده، جامه عمل بپوشاند. این در حالی است که مدیریت فعلی پارسیان تاکنون هیچ¬گونه اقدام موثری در تحقق این موارد بروز نداده است و به تبع آن سرمایه-گذاران مذکور به دلیل تاخیر در بهره برداری از پروژه¬های خود دچار ضررهای مالی هنگفت خواهند شد که در نهایت جبران خسارت این مهم بر عهده این منطقه و سازمان بالادستی و دولت خواهد افتاد.
جالب توجه آنجاست که قرارداد شرکت سروش انرژی پایدار در اسفندماه سال گذشته به اتمام رسیده و مجموعه مدیریت منطقه ویژه اقتصادی پارسیان تاکنون نسبت به تمدید قرارداد آن هیچ گونه پاسخ و یا اقدام مناسبی را اتخاذ نکرده است.
جهت استحضار آن مقام محترم، قرارداد یک مجموعه بزرگ پتروپالایشگاهی بنام پترو پالایش نگین لاوان در اواخر تابستان سال گذشته با طی تشریفات قانونی و جانمایی زمین آن نیز انجام گرفت اما با تغییر مدیریتی صورت گرفته قرارداد مذکور کماکان بلاتکلیف رها و تنفیذ نشده است.
6. عدم توجه به جامعه محلی و مسئولیت های اجتماعی
عدم ارتباط با جامعه محلی به دلیل شرایط خاص منطقه باعث اعتراض ساکنین مناطق مجاور آن شده است . در سال¬های گذشته توجه به ردیف مسئولیت¬های اجتماعی در کنار تعریف و اجرای پروژه¬ها توسط منطقه ویژه اقتصادی پارسیان در قبال جامعه پیرامونی از موارد قابل توجه مدیران آن بوده است، اما مدیریت فعلی این منطقه نسبت به موضوع فوق کمترین توجه را داشته و آن را وظیفه خود و مجموعه تحت امرش نمی¬داند.
با عنایت به توضیحات فوق و با توجه به اینکه طرح ایجاد منطقه ویژه اقتصادی صنایع انرژی بر پارسیان از جمله طرحهای عظیم و ملی کشور بوده که با تدبیر مناسب می¬تواند شاهراه توسعه استان هرمزگان در آینده محسوب شود، در حال حاضر با رکود و عدم پیشرفت قابل ملاحظهای رو به رو بوده است و مجددا آن را به دوران 15 سال ابتدایی خود برده است؛ بدین سبب ضروری است با توجه به ابعاد گسترده این طرح عظیم، با ترسیم مجدد مسیر صحیح و اتخاذ راهبرد مناسب در جهت کاهش فرصت سوزی¬های حادث شده بین عوامل ذینفع، شاهد تسریع در پیشرفت هرچه بیشتر باشیم.
با تشکر از توجه شما
پایان پیام
نظر شما