حسن موسوی‌زاده عضو کمیسیون آموزش، تحقیقات و فناوری مجلس شورای اسلامی، در گفت‌وگو با خبرنگار خانه ملت، در واکنش به انتقادهای موجود درباره عملکرد مدارس در عرصه تربیتی، گفت: مدرسه بدون حضور خانواده‌ها کارکردش ابتر خواهد بود؛ اگر قرار است تربیتی در مدرسه صورت بگیرد، این تربیت باید مکمل تربیت در خانواده باشد. متأسفانه برخی افراد با نوشتن مقالاتی علیه آموزش و پرورش و زیر سؤال بردن بخش تربیتی آن، ذهن جامعه را نسبت به این نهاد مشوش می‌کنند. این اقدام به نظر من ظلم و جفا به آموزش و پرورش است. اگر این افراد واقعاً به فکر اصلاح هستند، باید اساسی صحبت کنند و نه اینکه ذهن جامعه را نسبت به کارکردهای تربیتی مدارس مشوش کنند.
نماینده مردم اهواز، باوی، کارون و حمیدیه در مجلس شورای اسلامی، افزود: در برخی از گفتمان‌ها ادعا شده که آموزش و پرورش کارکردهای تربیتی خود را از دست داده است، در حالی که معلمان ما به سختی در حال تلاش هستند. تنوعی که امروزه در مدارس مشاهده می‌شود، در سال‌های گذشته وجود نداشته است. مدارسی مانند مدارس صالحین، امین و دیگر مراکز آموزشی، با مربیانی که دوره‌های مختلف آموزشی و پرورشی را گذرانده‌اند، رسالت خود را به درستی انجام می‌دهند و هیچ کوتاهی در این زمینه ندارند.
موسوی‌زاده با تأکید بر لزوم همراهی خانواده‌ها، تصریح کرد: آموزش و پرورش در این مسیر تنها نیست و خانواده‌ها باید نقش مکمل را ایفا کنند. متأسفانه در برخی موارد، خانواده‌ها از آموزش و پرورش فاصله گرفته و کمک لازم را ارائه نمی‌دهند و تمام تقصیرها را به گردن آموزش و پرورش می‌اندازند که این پذیرفتنی نیست.
وی همچنین به مسئولیت دانشگاه‌ها اشاره کرد و گفت: افرادی که اکنون استاد یا رئیس دانشگاه شده‌اند، خاستگاه علمی و تربیتی خود را مدیون آموزش و پرورش هستند. این افراد نباید آموزش و پرورش را زیر سؤال ببرند، بلکه باید از ظرفیت علمی و انسانی خود برای کمک به مدارس و معلمان استفاده کنند. این اقدام ادای دین به آموزش و پرورش است، مشابه کاری که برخی پزشکان انجام می‌دهند؛ افرادی که از روستاها برخاسته و پس از رسیدن به تخصص، بدون انتظار اجر و دستمزد، خدمات ارائه می‌دهند.
عضو کمیسیون آموزش، تحقیقات و فناوری مجلس؛ ادامه داد: امروز تمام مسئولان در هر جایگاهی مدیون آموزش و پرورش همین کشور هستند؛ نشستن بر کرسی انتقاد از آموزش کشور، ظلم در حق آموزش و پرورش است. اگر امروز هر منتقدی در جایگاه استاد دانشگاه یا روانشناس در جامعه حضور دارد، باید ریشه‌یابی کند و اگر آموزش و پرورش در حوزه تربیتی و روانشناسی مشکلاتی دارد، در پی حل آن باشد.
وی در ادامه تصریح کرد: تمام نهادها و دستگاه‌ها باید در کنار آموزش و پرورش قرار بگیرند؛ اگر می‌خواهیم جامعه‌ای آباد و فرهیخته داشته باشیم، همه ارکان جامعه از خانواده گرفته تا استادان دانشگاه و مسئولان دولتی و نظامی باید کنار آموزش و پرورش باشند و به آن کمک کنند، نه اینکه صرفاً منتعقد آن باشند.
موسوی‌زاده درباره استقلال معلمان نیز گفت: معلمان استقلال دارند و رسالت خود را به درستی انجام می‌دهند. ما به حقوق و مزایا آنان اعتراض داریم و معتقدیم دولت باید به وضعیت انان و آموزش و پرورش توجه بیشتری کند. اما اینکه گفته شود معلمان کارکرد حرفه‌ای خود را از دست داده‌اند، صحیح نیست. هرچند امکاناتی مانند فضای مجازی و موبایل مشکلاتی برای دانش‌آموزان ایجاد کرد، اما کارکرد حرفه‌ای معلمان همچنان حفظ شده است.
وی با تأکید بر محتوای کتب درسی افزود: محوریت محتوای آموزشی، نظارت بر کتب درسی و تشکیل شورای عالی آموزش و پرورش، نمونه‌ای از ساختار تخصصی و حرفه‌ای آموزش و پرورش است که در هیچ وزارتخانه دیگری مشاهده نمی‌شود. با این حال، آموزش و پرورش در این مسیر تنها و غریب مانده و آن‌هایی که باید ادای دین کنند، تنها انتقاد می‌کنند و اقدامی عملی انجام نمی‌دهند.
عضو کمیسیون آموزش، تحقیقات و فناوری مجلس شورای اسلامی، ادامه داد: طرح‌های بنیادین آموزش و پرورش هنوز نتوانسته‌اند به‌طور کامل مهارت‌آموزی را محقق کنند و این باعث شده که ۵۰ درصد دانش‌آموزان به سمت مراکز فنی و حرفه‌ای بروند. آموزش و پرورش برای تحقق مهارت‌آموزی نیاز به امکانات و اعتبارات بیشتری دارد و در این زمینه تنها مانده است.
موسوی‌زاده در پایان خاطرنشان کرد: امروز رئیس جمهور نهضت مدرسه‌سازی را راه‌اندازی کرده است که این موضوع به تنهایی کافی نیست. همه نهادها و ارگان‌ها باید کنار آموزش و پرورش باشند و کمک کنند تا این نهاد بتواند رسالت خود را به بهترین شکل انجام دهد. تنها انتقاد و تخریب، ظلم به آموزش و پرورش است و قابل قبول نیست. /
پابان پیا
نظر شما