الناز ابی‌زاده در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری خانه ملت با اشاره به حضورش در رویداد ملی نوآیند مرکز پژوهش های مجلس گفت: میراث معماری تجلی‌گاه ارزش‌ها و معرف فرهنگ و هنر تمدن ایرانی، دارای معناها و پیام‌هایی هستند که حفاظت صحیح می‌تواند نقش بسیار موثری در قابل فهم شدن معانی نهفته در این میراث ارزشمند داشته باشد.
وی افزود: حفاظت از آثار معماری در گذشته وجود داشته و در حال حاضر هم وجود دارد ولی اغلب در روند حفاظت، نگرش سطحی و رویکرد صرفا کالبدی وجود دارد و در عین حال شاهد مداخلات غیرصحیح نیز هستیم.
این برگزیده رویداد نوآیند ادامه داد: علیرغم اینکه این بناها پیام ها، مفاهیم و معناهای ارزشمندی را به ما منتقل می کنند اما به آنها توجه نمی شود که این بی توجهی، تاثیرات معکوس در زنده بودن، پویایی و سرزندگی این میراث به دنبال داشته و بی شک ادامه این روند ضمن نیستی و نابودی میراث، مسائل زیاد هویتی، فرهنگی، اقتصادی را تحت تاثیر قرار داده و آسیب های جدی به منافع ملی را نیز در پی خواهد داشت.
ابی زاده در مورد ایده گسست و انحطاط معنایی در روند حفاظت میراث معماری، گفت: در یک سری از بناهای تاریخی به صورت میدانی پژوهش‌هایی را انجام دادیم و با افراد مختلف از گردشگران گرفته تا شهروندان، متخصصان و اهالی محل گفت و گو کردیم و آنها نیز دغدغه ها و ناراحتی های خود را با اشاره به معناهای از دست رفته در برخی بناها ابراز داشته و نگرانی های خود از آینده در صورت ادامه بی توجهی به معناها در حفاظت از آثار و از بین رفتن میراث ارزشمند باقی مانده را مطرح می کردند.
وی یادآور شد: تعداد بالای بنای تاریخی موجود در اغلب نقاط کشور و به ثبت رسیده در فهرست آثار ملی، بیانگر این است که منابع و ثروت زیادی در کشور داریم که باید مورد توجه قرار گیرد؛ در مورد حکمرانی مساله آینده به چند موضوع کلی و اصلی اشاره شده که ابتدا باید اصلاح نگرشی به قوانین مربوطه وجود داشته و تعریفی جامع از حفاظت ناظر به هر دو بعد فیزیکی و معنایی در تمام قوانین مربوطه ارائه شود به عنوان مثال اصلاح بند الف ماده یک قانون حمایت از مرمت و احیای بافت های تاریخی و فرهنگی مصوب 1398 باید مورد توجه قرار گیرد زیرا تعریف صیانت در مرتبه چهارم قرار گرفته و در واقع به حاشیه رفته است؛ در حالی که باید بلافاصله در کنار حفاظت کالبدی قرار گیرد.
این برگزیده رویداد نوآیند افزود: در تصویب تمامی آیین نامه‌ها و مقررات شورای عالی شهرسازی و معماری و ارگان های ذیربط باید به حفاظت ابعاد معنایی بناهای تاریخی با مشارکت متخصصان و بر حسب حساسیت و اهمیت توجه شود همچنین الحاق ماده قانونی الزام به انجام پژوهش در راستای شناسایی عوامل معنایی و علایق و نیازهای استفاده کنندگان با نظارت دقیق بر کیفیت قبل از هرگونه تصویب طرح حفاظت و مرمت و انجام هر گونه مداخله، در دستور کار قرار گیرد و همچنین تمامی سیاست های تشویقی مادی و معنوی و تخصیص تسهیلات برای حفاظت و احیا به شرط کار فرهنگی و جلب مشارکت ساکنان و استفاده کنندگان باشد؛ ضرورت دارد برای افرادی که از میراث معماری و تاریخی به طور صحیح و با لحاظ کردن معناها حفاظت می کنند، مشوق هایی در نظر گرفته شود متاسفانه تاکنون تقدیری از این افراد صورت نگرفته است و تاکنون به پیش بینی جایزه ای برای حفاظت گران برتر توجه چندانی نشده و همچنین نیاز است جشنواره های مختلفی در این حوزه برگزار و فیلم هایی در این زمینه تولید شوند که به ایجاد انگیزه و تشویق افراد برای حفظ ارزش های فرهنگی و اجتماعی و معناهای نهفته در میراث معماری منجر شود.
ابی زاده افزود: در صورت موثر و کارآمد بودن طرح های حفاظت در 5 سال بعد از اجرا لازم است تشویق‌های معنوی مورد توجه قرار گیرد و در زمینه اجرا هم ضرورت دارد وزارت میراث فرهنگی به عنوان متولی اصلی حفاظت از آثار، شهروندان و همچنین جامعه متخصصان حفاظت بناهای تاریخی، نظارت ها و پیگیری های مداوم داشته باشند و حسن اجرای قانون و ارزیابی تاثیرات آن نیز نظارت و پیگیری شود زیرا اگر نظارت و پیگیری لازم در دستور کار قرار نگیرد در صورتی که قانون گذاری هم داشته باشیم شاید به نتیجه مطلوب نرسیم؛ البته ارزیابی و تعیین مشارکت مردم در تمامی طرح ها هم باید مورد توجه قرار گیرد و پیش بینی می شود که افزایش درآمد زایی از طریق گردشگری هم منبع مشوق های مالی را تامین کند./
پایان پیام
